LA CASA DE MALLARMÉ- José Vidal Valicourt IX (Traducción al catalán y al francés)
23 diciembre 2010
IX (Original Castellano)
Me reconcilio con lo anónimo,
con el margen blanco
que me nutre y devora.
Aire que se ausenta,
que se propala como una fuga
de gas, como un sacrificio callado
y sin sangre.
Nada me acoge.
Todo es vuelo, desarraigo, merodeo
que nunca dice lo que nombra.
Ya no soy, ya no quiero, ya no puedo
ser nadie.
Sólo caligrafía convulsa.
IX (Versió Catalana- Rosa Ramos)
Em reconcilio amb l’anònim
amb el marge blanc
que em nodreix i devora.
Aire que s’absenta,
que es propala com una fuita
de gas, com un sacrifici callat
i sense sang.
Res m’acull
Tot és vol, desarrel i vaivé
que mai diu el que anomena.
Ja no soc, ja no vull, ja no puc
ésser ningú.
Només cal·ligrafia convulsa.
IX (Version française- Sonia Soriano et Rosa Ramos)
Je me réconcilie avec l’anonyme,
avec la marge blanche
qui me nourrit et me dévore.
Aire qui s’absente,
qui se propage comme une fuite
de gaz, comme un sacrifice silencieux
et exsangue.
Rien ne m’accueille.
Tout est vol, déracinement, maraude
qui ne dit jamais ce qu’il nomme.
Je ne suis plus, je ne veux plus,
je ne peux plus être personne.
Seulement calligraphie convulsée.